ہلالی چغتائی کے متفرق اشعار
مع پنجابی شعری ترجمہ از محمد یعقوب آسی
۔۔۔۔۔۔
دردی کہ مرا ساختہ رُسوا، ہمہ دانند
داغی کہ مرا ساختہ پنہان، بکہ گویم
ترجمہ
جِس پیڑ نے مینوں بھَنڈیا، جانن لوکی لکھاں
جِس دُکھڑے مینوں پَھنڈیا اے، جا کہنوں دَساں
یارِ ما ہرگز نیازارَد دِلِ اغیار را
گل سراسر آتش است اما نسوزد خار را
ترجمہ
مرا سوہنا سادہ دل سجن، غیراں نوں وی نہ تڑپاوے
جیویں پھل دے مچدے بھانبڑ دا کنڈیاں نوں سیک نہ تاوے
گفتی، بگو کہ بندۂ فرمانِ کیستی؟
ما بندۂ تو ایم، تو سلطانِ کیستی؟
ترجمہ
ایہ میرے توں کیہ پُچھدا ایں، میں کس دے حکم دا بندہ
اسیں سارے تیرے بندے آں، توں جِس تِس دا سلطان ایں
خدای را دِگر ای باد سویِ من مگذر
کہ من بکویِ کسی خاکِ آستان شدہ ام
ترجمہ
تینوں رب دا واسطہ نھیرئیے، نی توں میرے ولّ نہ دھاء
میں بوہے اگے یار دے، سڑ بھُریا آں وانگ سواہ
چہ حاصل گر ہزاران گل دَمَد یا صد بہار آید
مرا چون با تو کار افتادہ است اینہا چہ کار آید
ترجمہ
اساں کیہ لینا ایہناں پھلاں توں، پئے کھِڑَن ہزار بہاریں
سانوں مطلب تیں نال سجنا اوئے، نہیں دوجے ساڈے کاریں
ای کہ می پرسی زِ من کان ماہ را منزل کجاست
منزلِ او در دل است اما ندانم دل کجاست
ترجمہ
اوئے میتھوں پُچھن والیا! کتھے چن میرے دی جاءِ
اوہ میرے دل وچ وَسدا، پر دل دی خبر نہ کاءِ
بحمد اللہ کہ جان بر باد رفت و خاک شد تن ہم
زِ پندِ دوست فارغ گشتم و از طعنِ دشمن ہم
ترجمہ
سو شکر خدا دا مَر موئیا آں، رَل گئی مٹی وچ مِٹّی
ہُن متاں سجن پئے دیون، پئے ویری مارن سِیٹی
۔ ۲۶۔اگست ۲۰۱۷ء
No comments:
Post a Comment