شعرِ فارسی ۔ پنجابی شعری ترجمے

شعرِ فارسی

٭٭٭

 پنجابی شعری ترجمے

حافظ شیرازی

غنیمتی شمر اے شمع وصلِ پروانہ

کہ این معاملہ تا صبح دم نخواہد ماند

٭٭٭

شمع!  پروانیاں نوں لا لے سینے

سویر آئی تے پھر ایہناں نہ رہنا

غنی کاشمیری

غنی روزِ سیاہِ پیرِ کنعان را تماشا کن

کہ نورِ دیدہ اش روشن کند چشمِ زلیخا را

٭٭٭

نصیبا ویکھ توں یعقوب دے کنعان وچ نھیرا

تے چمکے مصر دے محلاں چ اس دی اکھ دا تارا

شیخ فخرالدین عراقی

در حلقۂ فقیران قیصر چہ کار دارد

در دستِ بحر نوشان ساغر چہ کار دارد

در راہِ عشق بازان زین حرف ہا چہ خیزد

در مجلسِ خموشان منبر چہ کار دارد

جائی کہ عاشقان را درسِ حیات باشد

ایبک چہ وزن آرد، سنجر چہ کار دارد

جائی کہ این عزیزان جامِ شراب نوشند

 آبِ زلال چِبُوَد کوثر چہ کار دارد

در راہِ پاک بازان این حرف ہای چہ خیزد

بر فرقِ سرفرازان افسر چہ کار دارد

دائم تو اے عراقی می گوی این حکایت

با بویِ مشک معنی، عنبر چہ کار دارد

٭٭٭

حال مست فقیراں دی بزم اندر، دس قیصراں دا بھلا کم کیہ اے

اک ڈِیک دی مار دریا جتھے اوتھے ٹھوٹھیاں دا بھلا کم کیہ اے

عشق والیاں تئیں کیہ دسدا ایں دس کیہ سمجھاویں گا جھلیاں نوں

دَڑ وَٹ کے بیٹھ جا اوئے میاں ایتھے واعظاں دا بھلا کم کیہ اے

جتھے پریت دی کتھا بیان ہوندی، جتھے جین دا سبق پڑھان ہوندا

اوتھے کیہ اوقات ہے ایبکاں دی اوتھے سنجراں دا بھلا کم کیہ اے

جتھے جام ہے پریم دا دَور اندر جتھے سانجھ سلوک دی بنی ہوئی اے

اوتھے آب حیات نوں کون پچھے اوتھے کوثراں دا بھلا کم کیہ اے

پاک بازاں دی نگہ وچ گل تیری کسے کم دی نہیں کسے کار دی نہیں

جتھے ذات دا مان ودھان ہووے اوتھے پگڑیاں دا بھلا کم کیہ اے

جیوندا رہ، عراقیا! بولدا رہ! گلاں تیریاں پھل گلزار بیبا

تیری سوچ دے مہک مقابلے وچ عطراں عنبراں دا بھلا کم کیہ اے

اکتوبر ۴، ۲۰۱۰ء

سعدی شیرازی

قطعہ

گِلی خوش بوی در حمام روزی

رسید از دستِ مخدومی بدستم

بدو گفتم کہ مشکی یا عبیری

کہ از بویِ دلآویزی تو مستم

بگفتہ من گِلی ناچیز بودم

ولیکن مدتی با گل نشستم

جمالِ ہم نشین در من اثر کرد

وگرنہ من ہمان خاکم کہ ہستم

٭٭٭

اک سجن نے مینوں گھلی خوشبو والی مٹی

آکھم مشک عبیری وانگوں تیری مہک نشیلی

آکھیس میں اک مدت رہ کے پھلاں مڈھ گزاری

اونہاں دی خوشبو اے میں وچہ، میں مٹی دی مٹی

نومبر ۳۰، ۲۰۱۳ء

عرفی شیرازی

چرا زِ عرفی ِ جان باز سر نمی طلبی

فدایِ تیغِ تو جانم بسر چہ کار مرا

٭٭٭

عرفی جند وی تیرے توں وار دیوے

سِر منگدا کاہدے لئی سنگدا ایں

تیری پیار تلوار تے جاں صدقے

مینوں سر دی کیہ پرواہ بیلی

دسمبر ۲۹، ۲۰۱۳ء