نظم: اکھیاں وَنو وَنّ وِہار

اکھیاں وَنو وَنّ وِہار

اکھ اٹھے تے سیس کٹاوے

اکھ پھرے تے جان نوں آوے

اکھ نِویں تے دل لے جاوے

اکھ ہر پاسے کردی وار

اکھیاں وَنو وَنّ وِہار

تینوں اک نظر درکار

نیویں اکھ تسلیم نشانی

نیویں اکھ نے منیا جانی

نیویں اکھ حیا دی کانی

سدھی تیر کلیجیوں پار

اکھیاں وَنو وَنّ وِہار

تینوں اک نظر درکار

نالے روون نالے ہسن

دل دی کھول کہانی دسن

ہاسیاں وچوں ہنجو وسن

لِشکاں، بدّل، مارو مار

اکھیاں وَنو وَنّ وِہار

تینوں اک نظر درکار

اکھیاں دے نال ملیاں اکھیاں

عشق جھناں وچ ٹھلیاں اکھیاں

پھیر نہ سکیاں گلیاں اکھیاں

پُجی ہڈاں تیک پھوہار

اکھیاں وَنو وَنّ وِہار

تینوں اک نظر درکار

اکھاں اگے عقل نمانی

چپ چپیتی نمو جھانی

جس نے اکھ دی رمز پچھانی

دتا اپنا آپ وِسار

اکھیاں وَنو وَنّ وِہار

تینوں اک نظر درکار

۔’’جس دل اندر عشق سمانا‘‘۔

اُس توں وڈا کون سیانا

عقل دا جھوٹھا تانا بانا

مکڑی جالا کچے تار

اکھیاں وَنو وَنّ وِہار

تینوں اک نظر درکار

اکھ دی بولی ڈوہنگی گجھی

اکھ دی رمز کسے نہ بجھی

آسیؔ نوں خبرے کیہ سجھی

اکھ دا قصہ چھوہیا یار

اکھیاں وَنو وَنّ وِہار

تینوں اک نظر درکار

۔  ۳۰؍ دسمبر ۱۹۹۴ء ۔